Wszechstronny materiał
Keramzyt to lekkie kruszywo ceramiczne. Wykazuje się bardzo dobrą izolacją termiczną i akustyczną, a także wysoką wartością współczynnika paroprzepuszczalności.
Keramzyt jest kruszywem, które powstaje z wypalania glin pęczniejących (bez domieszek) w temperaturze ok. 1150°C. Z masy formuje się małe grudki, które trafiają do pieca obrotowego. Po wypaleniu glina zwiększa kilkukrotnie swoją objętość, a w czasie produkcji keramzytu nie powstają odpady. Granulki keramzytu stają się niepalne, mrozoodporne i mało nasiąkliwe, a poddanie działaniu wody, szybką oddają wilgoć.
Kruszywo keramzytowe wykorzystywane jest do produkcji lekkich betonów (keramzytobeton) i zapraw ciepłochronnych. Keramzyt możemy znaleźć również w pustakach ściennych i stropowych, systemach kominowych oraz innych elementach budowlanych zarówno. Granulki keramzytu stosuje się jako materiał termoizolacyjny i w systemach drenażu.
Najczęściej keramzyt wykorzystuje się do wykonywania izolacji podłóg na gruncie oraz ocieplania i drenażu ścian piwnicznych. Rzadziej stosowany jest do ocieplania stropów, stropodachów i dachów zielonych. Keramzyt jest również szeroko stosowany poza budownictwem. Między innymi w geotechnice, radiestezji i ogrodnictwie (jako podłoże do upraw bezglebowych oraz do pokrywania gruntów wokół krzewów i rabat kwiatowych).
Keramzyt uzyskuje swoje właściwości użytkowe dzięki porowatej strukturze wewnętrznej każdej granulki zamkniętej twardą i trwałą powłoką ceramiczną. Jest to obecnie najlżejsze kruszywo ceramiczne na rynku budowlanym, a jednocześnie o najwyższej termoizolacyjności. Jego trwałość porównywalna jest z wysokiej jakości ceramiką, na przykład z wyrobami kamionkowymi czy klinkierowymi.
Właściwości keramzytu:

Doskonała termoizolacja

Wysoka paroprzepuszczalność

Izolacja akustyczna

Ognioodporność

Gwarantowana wytrzymałość

Historia keramzytu
Historia keramzytu to historia przypadkowego odkrycia, które stało się prawdziwym przebojem rynkowym. W 1913 roku w cegielni Hayde’a w USA nastąpiła awaria spowodowana zbyt wysoką temperaturą wewnątrz pieca.
Kiedy właściciel spostrzegł, że zamiast wypalonej, czerwonej cegły w piecu znajdują się nadspodziewanie twarde, a jednocześnie bardzo lekkie, „nadmuchane” brunatne grudki, postanowił, po wstępnych badaniach dziwnego materiału, opatentować ten sposób wytwarzania spęczniałych grud gliniastych. Nowy produkt nazwał od swojego nazwiska: Hayditem. Pierwszy zakład produkujący to niezwykłe kruszywo ruszył w 1917 roku.

Odporny na grzyby i pleśnie

Odporny na gryzonie

Odporny na związki chemiczne

Super mrozoodporność
